دوباره میخواهم بنویسم و غفط نوشتن میتواند مرا ار آشفتگی دنیای لرزانم که دیگر جایی برای ماندن ندارد نجات دهد.میخواهم از همه بغض های نترکیده ام بنویسم.بغض هایی که اگر بشکنن اعتراظیست در برابر دنیای خودم.کاش دنیایم را اینگونه نمی ساختم که حالا وادارم کنندکه به جرم خالی بودنش ویرانش کنم .من دنیایم را دوست دارم.من دنیایم را خالی دوست دارم.آخر به چه زبانی بفهمانم دنیای من همین دنیایی است که چشمانتان نمیبیند.من دنیایم را دوست دارم.سهم من از همه زندگیم همین دنیای خالی من است و باز هم آن را دوست دارم و برای خالیتر شدنش چه کارها که نمیکنم.دنیای من شیشه ندارد.در دنیای من شکستنی در کار نیست.دنیای من سنگ ندارد.هیچ بنایی در آن نمیبینی.دنیای من همین قلب خالیم هست که لحظه به لحظه میتپد و آنها فقط تپیدنش را میبینند.دنیای من پر از چیزهایی است که مردمان شما نمیبینند.   نویسنده : یک آشنا

نظرات شما عزیزان:

bibak

ساعت3:02---23 آبان 1390

amin jan donyayee shoma ra bayad ba cheshme del did baba jan
cheshmha ra bayad shost jore digar bayad did aziz..

mahsa

ساعت17:39---19 آبان 1390

nevisande enshat khofe eyval faghatnafahmidam donyaye khali yani chi?khali az hame chi? yani hichiye hichi?ya na kalak ye chizayi dare v ro nemikoni?

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: